De kwestie is  brandend actueel. Voor elk geneesmiddel zouden we de vraag moeten stellen wat het opbrengt. Doen ze bijvoorbeeld het aantal ziekenhuisopnames bij een bepaalde patiëntengroep dalen? Veel van de medicijnen zijn ontwikkeld voor de zogenaamde 'ultrazeldzame ziekten', vaak aandoeningen die door een genetisch defect worden uitgelokt en die een heel specifieke therapie vereisen. Dat doet de prijzen van de middelen de pan uitrijzen, omdat de farmabedrijven hun ontwikkelingskosten doorrekenen aan een zeer kleine groep patiënten.
De ophef rond het dure geneesmiddel Soliris bewees eerder hoe gevoelig geneesmiddelenprijzen liggen. We zullen maatregelen moeten nemen, anders worden de uitgaven voor geneesmiddelen onhoudbaar. Dat zegt ook Lieven Annemans, professor gezondheidseconomie (UGent). Voor elk geneesmiddel zouden we de vraag moeten stellen wat het opbrengt. Bovendien hoort de overheid duidelijk aan te geven waar haar grenzen liggen. Wat is de maximale prijs die we willen betalen voor een bepaalde gezondheidswinst die een geneesmiddel oplevert? Dat bedrag moet natuurlijk worden aangepast aan de nood voor een behandeling. Zo'n signaal geeft farmabedrijven houvast bij de ontwikkeling van hun nieuwe producten.

Bron : De Standaard – 11-06-2015