De onderzoekers vergeleken het moment waarop 69 eentalige en 65 tweetalige Belgen de diagnose van Alzheimer kregen. Bij de eentaligen was dat op 71,5 jaar, bij de tweetaligen duurde het ruim vierenhalf jaar langer voor de ziekte zich manifesteerde (op 76,1 jaar).
Het is al langer bekend dat de hersenen van actief tweetalige mensen soepeler zijn dan die van actief eentaligen en dat ze beter scoren op informatieverwerkingstests . Nu blijken meertaligen verstandelijk dus ook langer fit te blijven dan eentaligen. De onderzoekers vermoeden dat het verschil heeft te maken met de grotere plasticiteit van de hersenen van tweetaligen. Door hun hele leven tussen twee talen te schakelen, hebben de hersenen van tweetaligen een plooibaarheid verworven waarmee ze de symptomen van Alzheimer een hele tijd voor zich uit konden schuiven.
Er is geen medicijn dat Alzheimer kan genezen, wel zijn er middelen die de aftakeling remmen. Maar deze medicijnen vertragen de aftakeling met hooguit enkele maanden.
Vergeleken daarbij scoort tweetaligheid dus stukken beter. Er is vandaag geen medicijn dat zulke resultaten kan voorleggen.'
Bron : Bijlage “DS2” – 26-11-2014