Een kwart van de chronisch zieken en invaliden is bestaansonzeker. Desondanks gaat de aandacht van de ziekenfondsen in de aanvullende verzekering naar het vergoeden van lidgelden voor sportclubs of saunabezoek. Daardoor dreigt het ziekenfonds zijn relevantie als patiëntenorganisatie te verliezen.
Vorig weekend nam CM met een groot congres afscheid van voorzitter Marc Justaert. In alle interviews die hij bij die gelegenheid gaf, benadrukte de afscheidnemende praeses dat het opbod tussen de ziekenfondsen moet stoppen. In feite zou er geen concurrentie mogen zijn, zei hij.
 
Een visie die nauw aansluit bij de ideeën van Ignace Leus , voormalig directeur van de CM Zorgkas Vlaanderen : "Voor de meeste leden is het totaal onduidelijk waarvoor ze die bijdragen betalen. In de aanvullende verzekering organiseren de ziekenfondsen nu meer dan 60 diensten. In principe komen ze daarmee financieel tussen in de kosten van preventie, behandeling van ziekte, invaliditeit enzoverder."
Leus hekelt de 'creativiteit' waarmee ze in de aanvullende verzekering met een geldmassa van circa 600 miljoen omspringen. "Momenteel kan de Controledienst van de ziekenfondsen de creativiteit inzake de bevordering van het sociaal welbevinden niet meer bijhouden. Terwijl dit geld juist zo sociaal en efficiënt mogelijk besteed moet worden. Is het maatschappelijk verantwoord om semiverplichte bijdragen te innen als ze gebruikt worden voor niet-noodzakelijke uitgaven zoals saunabezoeken? Zijn deze uitkeringen in tijden van schaarste nodig en efficiënt?

In de aanvullende verzekering proberen de ziekenfondsen elkaar echter leden af te snoepen. "Al jaren", zegt Leus, "tracht men tot een herenakkoord te komen om de concurrentiestrijd en deze absurde voordelen te stoppen. Toch slaagt zelfs de Controledienst er niet in dit te regelen."
“De ziekenfondsen zouden zich positief moeten richten op taken die echt een meerwaarde betekenen voor de gezondheidszorg, vooral dan voor de chronische zorg. Bevorderen bosklassen, een bedevaart,... de gezondheid? Neen. En dus dient wettelijk te worden verboden dat men daar nog verplicht geïnd geld aan besteedt."

Daarnaast is Leus voorstander van een soort 'pay for performance'. "Een ziekenfonds dat kan bewijzen dat het met de geïnde bedragen de leefsituatie en maatschappelijke positie van langdurige zieken, invaliden, gehandicapten verbetert, zou hogere administratieve subsidies mogen ontvangen. Zoals ziekenfondsen die eerder op een jong gezond publiek mikken daarvoor niet beloond hoeven te worden."

Al die denksporen moeten ertoe leiden dat de 600 miljoen die de ziekenfondsen vandaag in de aanvullende verzekering ophalen echt gebruikt worden voor hulpverlening aan chronische zieken, aan personen met een beperking en voor reële medische en reële niet-medische kosten. "Zo vermijden we dat chronisch zieke ziekenfondsleden binnenkort thuis of in het woonzorgcentrum in hun blootje blijven staan, terwijl de gezonde leden op hun kosten in de sauna liggen", besluit Ignace Leus.

Bron : Artsenkrant – 26-06-2015