'Thuishospitalisatie' is een idee dat wel aanslaat, op voorwaarde dat het om de betere patiëntenzorg gaat. Proefprojecten moeten helpen eerst het referentiekader uit te tekenen.
Thuishospitalisatie gaat een stuk verder dan thuisverpleging: behandelingen zoals chemotherapie en postoperatieve zorg worden - in plaats van in het ziekenhuis - thuis bij de patiënt georganiseerd. Dat past in het concept om ziekenhuisverblijven te beperken. Maar economische motieven mogen niet het uitgangspunt zijn, zo waarschuwen gesprekpartners uit het veld.
In België zijn er al enkele experimenten, maar er is geen duidelijk referentiekader: over welke zorg gaat het? Hoe loopt de organisatie? Wie levert die zorg? Wat zijn de criteria? Wie beslist erover? De buitenlandse modellen tonen dat hier grosso modo twee soorten antwoorden op bestaan: ofwel breidt het ziekenhuis zijn zorgaanbod uit tot buiten de muren, ofwel specialiseren eerstelijnsactoren (artsen, verpleegkundigen, kinesitherapeuten,..) zich in dit soort zorg.
In België zal men allicht zoeken naar het compromis : ziekenhuizen en eerste lijn zullen afspraken maken en de handen in elkaar slaan.
Proefprojecten zullen het referentiekader moeten helpen verduidelijken. De bestaande wetgeving zal op sommige gebieden immers nogal wat bijsturing nodig blijken te hebben: de aansprakelijkheid, de veiligheid, de kwaliteit, de financiering (inclusief de lopende discussie over de nieuwe ziekenhuisfinanciering),...

 Bron : Artsenkrant - 03-07-2015